1) การเชื่อมตะเข็บ เช่นเดียวกับการเชื่อมแบบจุด เป็นกระบวนการเชื่อมที่มีการดำเนินการทางกลความร้อน (แรง) รวมกัน เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ผลกระทบทางกล (แรง) นั้นไม่เพียงพอในกระบวนการเชื่อม (ยกเว้นการเชื่อมตะเข็บแบบขั้นบันได) และยิ่งความเร็วในการเชื่อมเร็วเท่าไร ประสิทธิภาพก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้นเท่านั้น
2) ตะเข็บเชื่อมตะเข็บประกอบด้วยข้อต่อการเชื่อมที่ทับซ้อนกัน ดังนั้นการแบ่งส่วนระหว่างการเชื่อมจึงรุนแรงกว่าการเชื่อมแบบจุด ซึ่งทำให้การเชื่อมแผ่นหนาของโลหะผสมอลูมิเนียมที่มีค่าการนำไฟฟ้าสูงและโลหะผสมแมกนีเซียม
3) พื้นผิวของอิเล็กโทรดแบบลูกกลิ้งมีแนวโน้มที่จะเกิดความเสียหายที่เหนียวเหนอะหนะ และคุณภาพพื้นผิวของการเชื่อมจะลดลง ดังนั้นการตัดขอบของอิเล็กโทรดจึงเป็นปัญหาที่น่าสังเกตเป็นพิเศษ
4) เนื่องจากพื้นที่หน้าตัดของรอยเชื่อมมักจะมากกว่าสองเท่าของพื้นที่รับน้ำหนักตามยาวของโลหะฐาน (ยิ่งแผ่นบางลง อัตราส่วนก็จะยิ่งมากขึ้น) ความเสียหายจึงต้องเกิดขึ้นในบริเวณที่ได้รับผลกระทบจากความร้อนของฐาน โลหะ. ดังนั้นโครงสร้างรอยตะเข็บจึงไม่ค่อยเน้นความแข็งแรงของข้อต่อ และส่วนใหญ่ต้องการการปิดผนึกและความต้านทานการกัดกร่อนที่ดี
