แรงกดในการเชื่อมของเครื่องเชื่อมแบบจุดถือเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานของเครื่องจักรที่ต้องให้ความสนใจ แรงดันในการเชื่อมสอดคล้องกับพารามิเตอร์การเชื่อมและประสิทธิภาพของชิ้นส่วนที่เชื่อม เช่น การยืนยันขนาดของรอยกระแทกและจำนวนรอยกระแทกที่จะเชื่อมในคราวเดียว
แรงดันอิเล็กโทรดส่งผลโดยตรงต่อการสะสมความร้อนและการกระจายความร้อน เมื่อพารามิเตอร์ไม่เปลี่ยนแปลง แรงดันอิเล็กโทรดจะทำให้การกระแทกแตกล่วงหน้า และสูญเสียผลกระทบโดยธรรมชาติของการชน ในเวลาเดียวกันความแข็งแรงของข้อต่อจะลดลงเนื่องจากความหนาแน่นกระแสลดลง หากความดันสูงหรือต่ำเกินไป อาจทำให้เกิดการกระเด็น ซึ่งเป็นสาเหตุของข้อต่อที่บัดกรีได้แย่มาก
ปัจจัยการสร้างการเชื่อมแบบเสมือนของเครื่องเชื่อมจุด: การเชื่อมเสมือนจะต้องพบในการทำงาน เป็นวัสดุการเชื่อมและพื้นผิวการเชื่อมไม่ก่อให้เกิดโครงสร้างโลหะผสม เพียงแนบกับพื้นผิวของโลหะเชื่อม การเชื่อมเสมือนสามารถป้องกันได้ บางครั้งไม่ตั้งใจ การเชื่อมตัวกลางพื้นผิวโลหะหรือน้ำมันอาจทำให้ความต้านทานการสัมผัสต่ำ ส่งผลให้เกิดข้อผิดพลาดในการทำงานของวงจร ดังนั้นการใช้อิเล็กโทรดใหม่หรืออิเล็กโทรดสึกหรอเป็นประจำจึงเป็นงานหลัก
ทำหน้าที่เชื่อมต่อทางไฟฟ้าที่เชื่อถือได้: การเชื่อมเป็นมาตรการทางกายภาพหลักเพื่อให้เกิดการเชื่อมต่อทางไฟฟ้าของวงจรอิเล็กทรอนิกส์ การเชื่อมไม่ได้ขึ้นอยู่กับแรงดัน แต่ตามกระบวนการเชื่อมเพื่อสร้างชั้นโลหะผสมแข็ง ในการทดสอบและการทำงานเบื้องต้นอาจไม่ หาจุดบัดกรีที่ไม่เพียงพอได้ง่าย ระยะสั้นก็อาจผ่านกระแสได้ แต่ด้วยการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขและเวลาที่ผ่านไป การเกิดออกซิเดชันของชั้นสัมผัส การแยกตัว การสร้างวงจร หรือหยุดทำงาน ประสบปัญหาเหล่านี้ จำเป็นต้องตรวจสอบลักษณะที่ปรากฏ หรือการตรวจสอบเชิงลึกเป็นสิ่งที่ต้องให้ความสนใจในการผลิตโลหะ
