با توجه به کاربرد، دستگاه جوش نقطه ای دارای یک نوع جهانی (نوع جهانی) و یک نوع خاص است. با توجه به تعداد اتصالات لحیم کاری جوش داده شده در همان زمان، نوع تک نقطه، نوع دو نقطه و نوع چند نقطه وجود دارد. دو طرفه؛ با توجه به حالت انتقال مکانیسم فشار، نوع پدال، نوع موتور بادامک، نوع پنوماتیک، نوع هیدرولیک، نوع کامپوزیت (نوع پنوماتیک-هیدرولیک) وجود دارد. با توجه به ویژگی های عملیات، غیر اتوماسیون و اتوماسیون وجود دارد. با توجه به روش نصب به نوع ثابت، نوع موبایل یا نوع قابل حمل (نوع تعلیق) تقسیم می شود. با توجه به جهت حرکت الکترود متحرک (معمولاً الکترود بالایی) دستگاه جوش، ضربه عمودی (الکترود در یک خط مستقیم حرکت می کند) و ضربه قوس وجود دارد. با توجه به حالت منبع تغذیه، دستگاه جوش فرکانس برق (با استفاده از منبع تغذیه AC 50 هرتز)، دستگاه جوش پالس (دستگاه جوش پالس DC، دستگاه جوش ذخیره انرژی و غیره)، دستگاه جوش فرکانس متغیر (مانند جوشکاری فرکانس پایین) وجود دارد. دستگاه).
هنگامی که قطعه کار و الکترود ثابت هستند، مقاومت قطعه کار به مقاومت آن بستگی دارد. بنابراین، مقاومت خاصیت مهم ماده ای است که قرار است جوش داده شود. فلز با مقاومت بالا دارای رسانایی ضعیف (مانند فولاد ضد زنگ) و فلز با مقاومت کم دارای رسانایی خوب (مانند آلیاژ آلومینیوم) است. بنابراین، تولید گرما و اتلاف گرما هنگام جوشکاری نقطه ای فولاد ضد زنگ آسان است و تولید گرما و اتلاف گرما به راحتی هنگام جوشکاری نقطه ای آلیاژ آلومینیوم دشوار است. هنگام جوشکاری نقطه ای، اولی می تواند از جریان کوچک (چند هزار آمپر) استفاده کند، در حالی که دومی باید از جریان بزرگ (چند هزار آمپر) استفاده کند. میلیون آمپر). مقاومت نه تنها به نوع فلز، بلکه به وضعیت عملیات حرارتی، روش پردازش و دمای فلز نیز بستگی دارد.
برای اطمینان از اندازه قطعه و استحکام نقطه جوش، زمان جوش و جریان جوش می توانند در یک محدوده مشخص مکمل یکدیگر باشند. برای به دست آوردن اتصال لحیم کاری با استحکام معین، می توان از جریان زیاد و زمان کوتاه (شرایط قوی، همچنین به عنوان مشخصات سخت) یا جریان کم و زمان طولانی (شرایط ضعیف، همچنین به عنوان مشخصات نرم) استفاده کرد. . انتخاب مشخصات سخت یا نرم به خواص فلز، ضخامت و قدرت دستگاه جوش مورد استفاده بستگی دارد. یک حد بالا و پایین برای جریان و زمان مورد نیاز برای فلزات با خواص و ضخامت های مختلف وجود دارد که در هنگام استفاده غالب خواهد بود.
فشار الکترود تأثیر قابل توجهی بر مقاومت کل R بین دو الکترود دارد. با افزایش فشار الکترود، R به طور قابل توجهی کاهش می یابد، در حالی که افزایش جریان جوشکاری زیاد نیست، که نمی تواند بر کاهش تولید حرارت ناشی از کاهش R تأثیر بگذارد. بنابراین با افزایش فشار جوش استحکام اتصال همیشه کاهش می یابد. راه حل این است که جریان جوش را افزایش دهید و در عین حال فشار جوش را افزایش دهید.
